paramitham 5

ഇനി പറയാനുള്ളത് വി ജി തമ്പിയുടെ നോവൽ ഗാത്രത്തിന്റെ ഘടനയെക്കുറിച്ചാണ്. ഭാഷയുടെ അനവദ്യ സൗന്ദര്യം തന്നെയാണ് ആദ്യമായും അവസാനമായും മനസ്സിലെത്തുന്നത്. മനുഷ്യൻ രാപാർക്കുന്ന ലോകത്തിന്റെ മഹിമ തികഞ്ഞ ലാവണ്യത്തോടെയാണ് നോവലിസ്റ്റ് ആവിഷ്കരിക്കുന്നത്. ലോകകവിതകളും മഹാകാവ്യങ്ങളും പ്രപഞ്ച രഹസ്യം തേടിയ മഹാരഥന്മാരുടെ കൃതികളും സംഗീതവും ചലച്ചിത്രവും എന്നുവേണ്ട സഹൃദയനായ ഒരധ്യാപകന്റെ ആന്തരികതയെ നിറയ്ക്കുന്ന എല്ലാം തന്നെ തമ്പിയുടെ ഹൃദയാകാശത്തിൽ ചേക്കേറുന്നുണ്ട്. യൗവനത്തിൽ പ്രക്ഷോഭകാരിയുടെയും അവിശ്വാസിയുടെയും സന്ദേഹിയുടെയും കലാപം നിറഞ്ഞ ജീവിതമായിരുന്നു. ക്രമേണ വിശ്വാസത്തിന്റെ , ആത്മാന്വേഷണത്തിന്റെ സഞ്ചാരപഥത്തിൽ അദ്ദേഹം എത്തിച്ചേർന്നതായി മനസ്സിലാക്കാം. വിശ്വാസിയായി ജീവിക്കാനാണ് ഏറ്റവും പ്രയാസം എന്ന് ഒരഭിമുഖത്തിൽ അദ്ദേഹം പറയുന്നുണ്ട്. ഹിമാലയ താഴ്വരകളിലൂടെ നടത്തിയ യാത്രയും ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസങ്ങളുടെ പഠനവും യൂറോപ്പിലൂടെ നടത്തിയ ആത്മചിഹ്നങ്ങൾ , വാസ്തുശില്പത്തികവുള്ള പള്ളിഗോപുരങ്ങളും അൾത്താരകളും റോമാസാമ്രാജ്യത്തിന്റെ , ഗ്രീസിന്റെ , ജെറുസലേം, പിരമിഡുകളുടെ നാട്, ആദിമസംസ്കൃതിയുടെ നനഞ്ഞ മണ്ണ്, യുദ്ധങ്ങളും കലാപങ്ങളും ഒഴിയാത്ത മരുഭൂമിസമാനമായ പ്രകൃതി, യാത്രകൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അഭിന്നമായ അന്വേഷണത്വരയെ ജ്വലിപ്പിച്ചിരിക്കാം. ബൈബിൾ സാഹിത്യവും ബുദ്ധ ദർശനങ്ങളും മതേതരമായ ഒരു കാല്പനിക വിശ്വാസത്തിലൂടെ അദ്ദേഹത്തെ നയിച്ചിരിക്കാം. മനുഷ്യനന്മയിലേക്കുള്ള ആ യാത്ര ആവിഷ്കരിക്കാൻ സുഗന്ധിയായ ഭാഷയുടെ വരദാനം അദ്ദേഹത്തിന് എന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു. തച്ചനറിയാത്ത മരം , പുതിയ ആകാശം പുതിയ മരുഭൂമി, യൂറോപ്പ് എന്റെ ആത്മചിഹ്നം തുടങ്ങിയ മുൻകാല കൃതികൾ പരിമിതമെന്ന വലിയ ക്യാൻവാസിലേക്കുള്ള പ്രവേശികയായിരുന്നു.