ക്ഷീണിതനായി ജലോപരിതലത്തില് എത്തിയ മാര്ലിനു നേരെ സാന്റിയാഗോ സര്വശക്തിയും ഉപയോഗിച്ച് തന്റെചാട്ടുളി എറിഞ്ഞു. ഒരു സീല്ക്കാര ശബ്ദത്തോടെ വെള്ളം തെറിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് മാര്ലിന് ചത്തുമലച്ചു. ചത്ത മത്സ്യത്തെ ബോട്ടിനോടൊപ്പം കെട്ടിയിട്ട് സാന്ഡിയാഗോ കടപ്പുറത്തെ ലക്ഷ്യമാക്കി ബോട്ടോടിച്ചു.യാത്രാമധ്യേ മാര്ലിനില് നിന്ന് വാര്ന്നൊഴുകിയ രക്തം കടല്ജലത്തില് കലങ്ങി. മണംപിടിച്ച് കൊമ്പന് സ്രാവുകള് ഒറ്റയും പെട്ടയുമായെത്തി മാര്ലിന്റെ മാംസം തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി. തന്റെ ചാട്ടുളിയും പിച്ചാത്തിയും തുഴയും ഉപയോഗിച്ച് സ്രാവുകളുടെ ആക്രമണത്തെ സാന്ഡിയാഗോ എതിര്ത്തെങ്കിലും അന്ന് സൂര്യാസ്തമയമായപ്പോഴേക്കും മാര്ലിനില് മാംസം പകുതി മാത്രമേ ശേഷിച്ചിരുന്നുള്ളൂ.
മൂന്നാം ദിവസം അര്ദ്ധരാത്രി കടപ്പുറത്തെ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്ന ബോട്ടിനെ ഒരുപറ്റം കൊമ്പന് സ്രാവുകള് വീണ്ടുമാക്രമിച്ചു. തന്റെ കയ്യില് ശേഷിച്ചിരുന്ന അവസാനത്തെ ആയുധമായ ചുക്കാന് ഉപയോഗിച്ച് അയാള് അവയോട് ഏറ്റുമുട്ടിയെങ്കിലും മാര്ലിനില് ശേഷിച്ചിരുന്ന അവസാന മാംസക്കഷ്ണം വരെ തട്ടിയെടുത്തുകൊണ്ടാണ് സ്രാവുകള് സ്ഥലം വിട്ടത്. സാന്ഡിയാഗോക്ക് ശേഷിച്ചത് മാര്ലിന്റെ മുള്ള് മാത്രമാണ്.
ബോട്ട് കടല്പ്പുറത്ത് എത്തിയപ്പോള് ക്ഷീണിതനായ സാന്ഡിയാഗോ തന്റെ കടല്പ്പായുമെടുത്തു കുന്നിന്മുകളിലുള്ള കുടിലിലേക്ക് തളര്ന്ന കാലടികളോടെ നടന്നു പോയി. തട്ടിയും തടഞ്ഞും ഇടയ്ക്കിടെ വീണും കുടിലിലെത്തിയ സാന്ഡിയാഗോ തന്റെ കിടക്കയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.
പ്രഭാതത്തില് മറ്റു മീന്പിടിത്തക്കാര് കടപ്പുറത്ത് സാന്ഡിയാഗോയുടെ ബോട്ടില് കെട്ടിയിരുന്ന മാര്ലിന്റെ ഭീമാകാരമായ അസ്ഥിപഞ്ജരം അളന്നു നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള് മനോലിന് അടുത്തുള്ള ബാറില് നിന്ന് സാന്ഡിയാഗോക്ക് വേണ്ടി കാപ്പിയും വാങ്ങി അയാള് ഉണരുന്നതും നോക്കി കുടിലിനുമുന്നില് ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ സാന്ഡിയാഗോ നീണ്ട ഉറക്കത്തിലേക്കു കടന്നുപോയിരുന്നു.
No comments:
Post a Comment